Gdy usłyszałem o tej innowacji to przecierałem oczy ze zdumienia. Slow TV to najogólniej mówiąc telewizja pokazująca w pełnym wymiarze czasowym zwyczajne czynności z życia ludzi. Innowację tą wprowadziła w 2009 roku norweska telewizja publiczna NRK, która pokazała przejazd pociągu z Bergen do Oslo. Cały program trwał 7 godzin. Najciekawsze jest jednak to, że podróż pociągu oglądało 1 246 000 Norwegów (populacja Norwegii liczy 5 000 000 osób).
Sukces pierwszej produkcji pociągnął za sobą kolejne. W 2011 roku nadano 134 godzinny program z rejsu promu z Bergen do Kirkenes. Rejs oglądało 2 542 000 Norwegów. Jednocześnie program pobił rekord Guinessa stając się najdłuższym dokumentalnym programem telewizyjnym emitowanym "na żywo". Inną produkcją było 12 godzinne palenie ognia.
Dla mnie ten przykład jest dowodem na to, że nie należy się obawiać pomysłów, które w fazie koncepcyjnej wydają się całkowicie bezsensowne. Sukcesem mogą się okazać właśnie te idee, które rozsądek każe odrzucić.
Poniżej przedstawiam kilka linków bliżej pokazujących Slow TV.